Δυναμικό, πολύχρωμο, ζωντανό, ανοιχτό σε ιδέες, δράσεις και συνεργασίες είναι το πρόγραμμα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, το οποίο παρουσίασε χθες ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του, Νίκος Διαμαντής.

Σύγχρονες παραγωγές, ρεπερτόριο υψηλού επιπέδου, καινοτομία, εξωστρέφεια, κινητικότητα και συνεργασίες, άνοιγμα προς την τοπική κοινωνία και τη νεολαία, διάχυση στα πολυμέσα, εργαστήρια, εκθέσεις και ομιλίες αποτελούν έναν σύγχρονο παρεμβατικό πολυχώρο, έτσι όπως οραματίζεται το ΔΘΠ ο Ν. Διαμαντής.

Παρουσία του δημάρχου Πειραιά, Γιάννη Μώραλη, ο καλλιτεχνικός διευθυντής εξήγησε ότι το Δημοτικό Θέατρο θα λειτουργεί σαν ένα «κέλυφος παραγωγής πολιτισμού και καλλιτεχνικής παρέμβασης σε όλο τον χώρο του Πειραιά και όχι μόνο». Προς τούτο χρειάζονται «καθαρό οργανόγραμμα λειτουργίας, εξορθολογισμός της λειτουργίας του σε οικονομικό, τεχνικό και λειτουργικό επίπεδο» τόνισε ο Ν. Διαμαντής.

«Κυρίως χρειάζονται χρόνος και υπομονή, καθώς ο πολιτισμός είναι ανάπτυξη μέλλοντος». Το ΔΘΠ δεν είναι ένα «θέατρο τοπικού ενδιαφέροντος» υπογράμμισε ο Γ. Μώραλης, διευκρινίζοντας ότι «στόχος μας είναι να φέρουμε στον Πειραιά κοινό από όλη την Αττική». Για να προσθέσει: «Η αναβάθμιση του πολιτισμού της πόλης μπορεί να επιτευχθεί με ναυαρχίδα το ΔΘΠ».

Οι βασικοί άξονες ρεπερτορίου 2015-2016 περιλαμβάνουν τον «Φάουστ» του Γκαίτε, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου, με τους Νίκο Κουρή (Φάουστ) και Χάρη Φραγκούλη (Μεφιστοφελή), και τον «Romeo end Juliette» του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου. Στιγμές από την «Προδοσία» του Χ. Πίντερ ζωντανεύουν σε όλους τους χώρους του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου.

«Τα ρεβεγιόν-συγκεντρώσεις πριν από το τέλος του χρόνου είναι μια δημοφιλής, όσο και πολύσημη αστική τελετουργία που μετεωρίζεται ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, τους απολογισμούς και τις ευχές, την αυτοκριτική και την υπόσχεση, τους νεκρούς και τους ζωντανούς.

«Κέλυφος» πολιτισμού για την Αττική  

Ενας θίασος/όμιλος τραγουδιστών-ηθοποιών θα γίνουν οικοδεσπότες ενός ρεβεγιόν που εκτρέπεται σε τελετουργικό πατριδογνωσίας, σε σύλληψη-σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη.

Tρεις ολονυκτίες θα πραγματοποιηθούν στα υπόγεια του ΔΘΠ με τον Κ. Ντέλλα και διαφορετικούς κάθε φορά προσκεκλημένους. Το έργο του Λ. Τολστόι «Πόση γη χρειάζεται ο άνθρωπος;», σε σκηνοθεσία Ελένης Ζαραφίδου, παρουσιάζεται στην Παιδική Σκηνή.

Η βίντεο-εγκατάσταση του Χρ. Χρυσόπουλου «εν]αίσθησις» μεταφέρει τους θεατές στα έγκατα της σκηνής του ΔΘΠ, ενώ η έκθεση «Θρύλε θεέ μου...» φέρνει την «εικόνα στο κόκκινο», «το κόκκινο σαν επανάσταση, σαν έρωτας», σε σύλληψη- επιμέλεια Μ. Στεφανίδη.

Τρεις εκθέσεις φωτογραφίας θα παρουσιαστούν στους χώρους του ΔΘΠ καθώς και μια παράσταση σύγχρονης δημιουργίας χορού και μουσικής, με σύμπραξη και συνεργασία των «kyklos Ensemble» και του χοροθεάτρου «Quasi Stellar».

Τέλος, η αυλαία του ΔΘΠ «Αι νύμφαι ακούουσαι τον Ορφέα» του 1926, η οποία φιλοτεχνήθηκε από τον σκηνογράφο Θ. Αρμενόπουλο, θα τοποθετηθεί ξανά τον Σεπτέμβριο του 2015 και με την ευκαιρία της τοποθέτησής της θα πραγματοποιηθεί συναυλία της Ελένης Καραΐνδρου.

Πλούσιο το πρόγραμμα, αλλά με τι κονδύλια θα πραγματοποιηθεί; Τα 350.000 ευρώ επιχορήγησης από τον ΟΠΑΝ δεν είναι αρκετές, αφού ο προϋπολογισμός του ανέρχεται στα 900.000 ευρώ. Χορηγίες, συνέργειες, συνδρομή του υπουργείου Πολιτισμού και της Περιφέρειας, περικοπή εξόδων, ενοικίαση των καταστημάτων που ανήκουν στο ΔΘΠ, μείωση των εξόδων λειτουργίας και δημιουργία νέων πηγών εσόδων είναι ένα στοίχημα που θα δοθεί ούτως ώστε να κυλήσουν όλα ομαλά, σύμφωνα με τον κ. Μώραλη. «Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουμε το ΔΘΠ να κλείσει και να καταρρεύσει» είπε χαρακτηριστικά.

Το πρόγραμμα του ΔΘΠ, υπό τη νέα του διεύθυνση, ξεκινά με τη «Μητέρα του σκύλου» σε σκηνοθεσία Στ. Τσακίρη. Ακολουθούν «Το ξυλάδικο του Βόλου» σε σκηνοθεσία-ερμηνεία Γ. Αρμένη, οι μικρές όπερες «Αρκούδα», «Η Μάντισσα», το «Μέντιουμ», «Το τρίτο στεφάνι» σε σκηνοθεσία Τ. Τζαμαργιά κ.ά.