ΤΟ ΒΗΜΑ Το καθιστικό της Λένας Κιτσοπούλου στο σαλόνι του Πειραιά της Αστερόπης Λαζαρίδου

Ο τίτλος της νέας παράστασης της Λένας Κιτσοπούλου, είναι σαν να σου βγάζει επιδεικτικά τη γλώσσα και να σου λέει «μην πεις ότι δεν σε προειδοποίησα»: «Μια μέρα, όπως κάθε μέρα, σε ένα διαμέρισμα από τα χιλιάδες διαμερίσματα της Αθήνας, αυτά με τα κουφώματα ασφαλείας και τους βολικούς καναπέδες τους, σε κατάσταση αμόκ. Ή η ανουσιότητα του να ζεις». 

Στο Θέατρο Τέχνης, στο κτίριο της οδού Φρυνίχου, μαζί με τον καλό της φίλο και ικανότατο συμπαίκτη της Γιάννη Κότσιφα, στρογγυλοκάθεται σε έναν άχαρο μπεζ καναπέ και λέει όσα περίπου λέμε κι εμείς με τους φίλους μας όταν δεν μας βλέπει και δεν μας ακούει κανείς.

Η ίδια είχε σημειώσει μεγάλη επιτυχία το 2009, τοποθετώντας τη Μαρία Πρωτόπαππα σε μια αντίστοιχης αισθητικής κουζίνα να μονολογεί ως αυτοκτονική «Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.» για καθετί που μπορεί να περάσει από το μυαλό μιας γυναίκας που είναι βουτηγμένη στη ματαιότητα και όχι πια στη ματαιοδοξία.

Εν έτει 2015 η κουζίνα έγινε καθιστικό, ο μονόλογος διάλογος και ξαφνικά ως θεατής έρχεσαι αντιμέτωπος με τη ρουτίνα που καταβροχθίζει με μαθηματική ακρίβεια τη ζωή σου. Πόση ώρα μπορείς να μιλάς με απανωτά κλισέ; Πόσο σε ενδιαφέρει αν το διαμέρισμα που θα νοικιάσει ο φίλος σου είναι διαμπερές; Γιατί πλέον δεν νιώθεις ευτυχία με τίποτα και για κανέναν λόγο;

Ενώ στις προηγούμενες δουλειές της («Χαίρε νύμφη», «Κοκκινοσκουφίτσα-Το πρώτο αίμα», «Ματωμένος Γάμος») η Κιτσοπούλου μπούκαρε στη σκηνή απροειδοποίητα φέρνοντας τα πάνω κάτω παίζοντας για λίγα αλλά αξέχαστα λεπτά, αυτή τη φορά επιλέγει να βρίσκεται στη σκηνή από την αρχή ως το τέλος. Η συγκεκριμένη παράσταση έχει τον αντίκτυπο που έχει πάνω σου μια επίσκεψη στον ζωολογικό κήπο. Κοιτάς με περιέργεια τα ζώα μέσα στα κλουβιά και ξαφνικά σταματάς μπροστά στην καμηλοπάρδαλη και σκέφτεσαι: «Κοίτα τι παράξενο ζώο. Πόσο μακρύς λαιμός, πραγματικά δεν υπάρχει πιο παράξενο ζώο από αυτό...». Την ίδια ώρα, σε ένα παράλληλο σύμπαν, η καμηλοπάρδαλη μπορεί να σκέφτεται κάτι αντίστοιχο για εσένα: «Κοίτα τι παράξενος είναι αυτός ο τύπος με το καρό πουκάμισο. 

Πόσο κοντός είναι ο λαιμός του... πώς μπορεί με τόσο κοντό λαιμό;». Το φαινόμενο «ποιος κοιτάζει ποιον», η απορία «ποιος από τους δύο είναι μες στο κλουβί» διατηρείται και κορυφώνεται ως το τελευταίο λεπτό αυτής της θεατρικής εμπειρίας. Λες και έχει τοποθετηθεί ένας πεντακάθαρος καθρέφτης στη θέση της σκηνής και σε φέρνει αντιμέτωπο με τα κόμπλεξ, τα άχαρα απογεύματα και τα υπαρξιακά αδιέξοδά σου. 

Σίγουρα οι παραστάσεις της Κιτσοπούλου δεν είναι φτιαγμένες για να αρέσουν σε όλους. Για την ακρίβεια, έχουν πάνω σου το εφέ που έχει ένας άνθρωπος που λέει με το καλημέρα ό,τι ακριβώς έχει στο μυαλό του. Για κάποιους θα είναι ανυπόφορος, για κάποιους άλλους πολύτιμος. Ομως αυτή την εποχή, ίσως επειδή βιώνουμε μία σειρά απανωτών απογοητεύσεων και απομυθοποιήσεων σε κάθε τομέα, αυτό το σκληρό θεατρικό ριάλιτι συγκεντρώνει φανατικούς οπαδούς που γεμίζουν το θέατρο. 

Το πρόγραμμα των παραστάσεων έχει ως εξής: θα διακοπούν προσωρινά στις 5 Απριλίου και επανέρχονται δριμύτερες στη Φρυνίχου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 από 27 Απριλίου ως 19 Μαΐου. Και από εκεί, το μεσοαστικό καθιστικό μετακομίζει στην Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά για δέκα παραστάσεις, από 22 ως 31 Μαΐου. Εκεί, καθισμένοι στα αναπαυτικά κόκκινα βελούδινα καθίσματα, οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να σκεφτούν πόση ζωή αφήνουμε να περάσει ανεπιστρεπτί σε καθημερινή βάση. Ξεκαρδίζεσαι με τα χάλια της θνητής σου ύπαρξης, αναχωρείς με ένα αγκάθι και κάπου στο ενδιάμεσο σκέφτεσαι: «Μήπως ήρθε επιτέλους ή ώρα να σηκωθώ από τον καναπέ μου και να κάνω μια βόλτα στον έξω κόσμο;».

πότε & πού:

Θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου 14, Πλάκα, τηλ. 210 3222.464 Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Ηρώων Πολυτεχνείου & Βασ. Γεωργίου, Πειραιάς, τηλ. 210 4143.310-20


FOLLOW US

Youtube Instagram
Gravity custom web