Νίκος Παπαδημητρίου

Ο Νίκος Παπαδημητρίου απαντάει το «Ερωτηματολόγιο του Προυστ»

Ένα συναρπαστικό διαδικτυακό ταξίδι γνωριμίας και εξερεύνησης του μαγικού κόσμου του εικαστικού Νίκου Παπαδημητρίου


Ποια είναι η δική σου ιδέα της τέλειας ευτυχίας; 
Η τέλεια ευτυχία είναι κάτι συγκεχυμένο και αδιόρατο και κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει ως καθορισμένη κατάσταση. Υπάρχουν χρονικά διαστήματα που διαρκούν ελάχιστα μπορεί και μερικά δευτερόλεπτα κατά τα οποία μπορεί να αισθανθείς ότι την αγγίζεις. Μέχρι να το συνειδητοποιήσεις όμως έχει ήδη απομακρυνθεί. Αυτές μπορεί να είναι είτε στιγμές συντροφικότητας είτε στιγμές δημιουργίας κατά τις οποίες αισθάνεσαι πληρότητα.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος; 
Ο θάνατος είναι ένας μεγάλος φόβος αλλά ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι η ματαιότητα της ύπαρξης. Θα έλεγα ότι είναι ένας μεγάλος εχθρός που με τρομάζει όποτε εμφανίζεται μπροστά μου. Θα μπορούσα να πω ότι είναι το αντίπαλο δέος της σημαντικότητας και μοναδικότητας της ύπαρξής μας. Ημών αλλά και του έργου μας. Πολλές φορές μας ταλανίζει και γίνεται μάχη για να επικρατήσει στο τέλος ένδοξα η σημασία της ύπαρξης και της δημιουργίας.

Ποιο χαρακτηριστικό αποδοκιμάζεις περισσότερο στον εαυτό σου; 
Την έλλειψη αυτοεκτίμησης μερικές φορές που μπορεί να συγχέεται με την ταπεινότητα ή την ανιδιοτέλεια. Με κανένα τρόπο δεν θα ’θελα να βλάψω συνανθρώπους μου ή να εκμεταλλευτώ καταστάσεις για να τους προσπεράσω με κάθε τρόπο.  Δυστυχώς αυτό εκλαμβάνεται πολλές φορές ως αδυναμία στις κοινωνίες που έχουμε φτιάξει.  Προσπαθώ να βρω την ισορροπία που πρέπει σε αυτό γιατί από την άλλη σίγουρα δεν είναι σωστό να υποτιμάς τις δυνάμεις σου και να αυτομαστιγώνεσαι για πράγματα που δεν περνάν πολλές φορές από το χέρι σου.

Ποιο χαρακτηριστικό αποδοκιμάζεις περισσότερο στους άλλους; 
Χαρακτηριστικά που αποδοκιμάζω περισσότερο στους άλλους είναι αυτά του ναρκισσισμού και της έπαρσης αλλά κυρίως της ανηθικότητας. Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που βάζουν τον εαυτό τους δυσανάλογα ψηλά διότι τον γνωρίζουν ελάχιστα. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα τόσο στους εαυτούς τους αναφορικά με την εξέλιξή τους όσο και στους γύρω τους. Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν  καθεστώς την ανηθικότητα την αδικία και τη διαφθορά, υποβαθμίζουν τις «πολιτισμένες» κοινωνίες μας και τις δεν αφήνουν να εξελιχθούν σε ανώτερα επίπεδα όπως θα έπρεπε.

Ποια είναι η μεγαλύτερή σου δαπάνη; 
Η μεγαλύτερή μου δαπάνη θα έλεγα ότι είναι ο χρόνος που έχω αφιερώσει στη δουλειά μου. Όλα τα χρόνια όπου αφιέρωσα μέσα αλλά και έξω από το εργαστήριο μου για να υποστηρίξω την επιλογή μου να γίνω εικαστικός. Τι ποιο σημαντικό από τον χρόνο στη ζωή μας, το πως και που τον επενδύει ο καθένας μας. Πρέπει να καταλαβαίνει κανείς πόσο κρίσιμη είναι η στιγμή που επιλέγουμε τι θα κάνουμε στη ζωή μας. Να αφουγκραστεί τον εσωτερικό εαυτό του. Να παλέψει για να το στηρίξει. Είναι τεράστιας σημασίας η στιγμή που επιλέγεις επάγγελμα, που αποφασίζεις με τι θέλεις να ασχοληθείς στη ζωή σου. Και αλίμονο σε αυτούς που κάνουν κάτι που δεν αγαπούν στη ζωή τους. Αυτό δεν θα ήταν δαπάνη αλλά ξόδεμα...

Αν πέθαινες και ερχόσουν ως άνθρωπος ή ως ζώο, τι θα επέλεγες;
Αν ερχόμουν στη ζωή σε μια άλλη ύπαρξη και ήμουν ζώο θα επέλεγα τον λύκο. Τρέφω μια απροσδιόριστη εκτίμηση για αυτά τα ζώα.

Ποια πιστεύεις ότι είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας; 
 Η χειρότερη μορφή δυστυχίας πιστεύω είναι να μετανιώνεις για τις επιλογές σου και γι αυτό που έχεις επιλέξει να είσαι. Δεν εννοώ να μην κάνεις αυτοκριτική αλλά θεωρώ τραγική την αυτοακύρωση και την καταδίκη των επιλογών που έχεις κάνει, με λίγα λόγια να μην μπορείς να υποστηρίξεις τη ζωή που έχεις ζήσει. 

Τι εκτιμάς περισσότερο στους φίλους σου; 
Στους φίλους μου εκτιμώ την ειλικρίνεια και την ανιδιοτέλεια αλλά κυρίως την αίσθηση ότι μπορείς να τους εμπιστευτείς πράγματα χωρίς να φοβάσαι ότι θα σε προδώσουν. Ότι θα σε “αδειάσουν”.

Ποιος είναι ο ήρωάς σου στα βιβλία; 
Ο ήρωας που μου προκαλούσε δέος από τα σχολικά ακόμα χρόνια είναι ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας. 

Πώς θα ήθελες να πεθάνεις;
Θα ήθελα να πω ότι ενώ ο θάνατος είναι το μόνο δεδομένο πράγμα που θα συμβεί στη ζωή μας οι περισσότεροι από μας έχω την εντύπωση ότι δεν είμαστε προετοιμασμένοι για αυτό. Εννοώ ως πιθανή κατάσταση. Το απωθούμε από το μυαλό μας αν και βρίσκεται εκεί πίσω συνέχεια. Και ενώ οι άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν βαθιά σε κάποια θρησκεία θα έπρεπε θεωρητικά να το έχουν “λυμένο” δεν είμαι βέβαιος ότι το έχουν. Ο θάνατος είναι κάτι που αναπόφευκτα θα έρθει. Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς. Αυτό που θα μπορούσα μόνο να πω είναι ότι θα ήθελα να είμαι όσο γίνεται ήρεμος και προετοιμασμένος γι αυτό ώστε να μην φύγω “ανοργάνωτος” για το μεγάλο ταξίδι!

Ποιο είναι το motto σου;
Το motto που χρησιμοποιώ αρκετές φορές θέλοντας να υπερβάλλω γύρω από τη σημασία της Τέχνης στη ζωή μας είναι το: “για μια αισθητική ζούμε”. Βέβαια αν το δει κανείς πλατύτερα ότι η αισθητική διαμορφώνει ουσιαστικά και την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής σε κάθε λεπτομέρειά της ίσως να μην είναι τελικά και τόσο υπερβολική ατάκα. 
 

Συνοπτικό βιογραφικό.

Γεννήθηκε στη Χίο. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας ζωγραφική και χαρακτική. Το 1995 με υποτροφία Erasmus σπούδασε στο Εδιμβούργο (Edinburgh College of Art) και το 2000 αποφοίτησε με master degree στην οπτική επικοινωνία από το Πανεπιστήμιο του Κέντ (Kent Institute of Art & Design). Έχει διενεργήσει 16 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και διεθνώς μεταξύ των οποίων σε πέντε Μπιεννάλε (Σαράγιεβο, Τελ-Αβίβ, Πράγα, Αθήνα και Κωνσταντινούπολη). Από το 1999 έως σήμερα διδάσκει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.   Το διάστημα 2012 - 13 δίδαξε στο Konkuk University στη Ν.Κορέα (KUB school of design) σαν visiting professor, ενώ από το 2002 έως το 2018 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Μαζί με άλλους καλλιτέχνες ίδρυσε το 2008 την αστική μη κερδοσκοπική πλατφόρμα "Lo and Behold". Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.


Σύντομο κείμενο για το έργο του.

Η ανθρώπινη ανταγωνιστική φύση είναι η βασική θεματική της καλλιτεχνικής έρευνας του Νίκου Παπαδημητρίου τα τελευταία χρόνια. Η ανάγκη του ανθρώπου για επικράτηση και κυριαρχία, η αγωνία του να επιβληθεί στον συν-άνθρωπο ως μονάδα ή ως σύνολο σε διαφορετικές εκφάνσεις ή μορφές είναι ο κινητήριος μοχλός του εικαστικού του έργου. 
Ο Παπαδημητρίου χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά και τεχνικές για να κατασκευάσει σχέδια, ζωγραφικές εικόνες, γλυπτά ή εγκαταστάσεις.


Nikos Papadimitriou / brief text 

In recent years, the artistic research of Nikos Papadimitriou pursues the theme of human competitive nature. The driving force of his artistic expression is the human need for prevalence and domination, the agony to impose oneself upon fellow men, as an individual or as a group, in different facets or forms.
Papadimitriou implements a variety of materials and techniques to create drawings, paintings, sculptures or installations. 

 

  • "12 circuits", ξυλογραφίες σε χαρτί Arche, 2018.
  • "Gallery Trophy", επιζωγραφισμένος τάπητας, γλυπτό κεφάλι αγριόχοιρου, διαστάσεις μεταβλητές, (εγκατάσταση γκαλερί ΑΔ) 2007
  • "Gallery Trophy", επιζωγραφισμένος τάπητας, γλυπτό κεφάλι αγριόχοιρου, διαστάσεις μεταβλητές, (εγκατάσταση γκαλερί ΑΔ) 2007
  • "Head-ball", επικολλημένος τάπητας σε ξύλο, λάδι, 195x175cm, 2008
  • "Hub" και "12 circuits", άποψη εγκατάστασης στο εργοστάσιο ΑΣΚΤ, 2018
  • "Hub", 7 τυπώματα (ξυλογραφίες) σε χαρτί BFK Rivs, 200 x 910cm, 1/3 imp. 2008

FOLLOW US

Youtube Instagram
Gravity custom web