Στο «Γλάρο» του Τσεχωφ πρωταγωνιστεί φέτος η ηθοποιός Αλκηστις Πουλοπούλου, υποδυόμενη τη Νίνα σε μια παράσταση υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Χουβαρδά.
Η ταλαντούχα ηθοποιός λίγο πριν την πρεμιέρα του έργου που θα γίνει την Τετάρτη 15 Νοεμβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά άνοιξε την καρδιά της στα parapolitika.gr και μίλησε για την παράσταση, το όνειρό της να γίνει ηθοποιό, την επιστροφή της στην Ελλάδα, αλλά και τις δυσκολίες που έως τώρα έχει συναντήσει στη ζωή της.

Πρωταγωνιστείτε στο «Γλάρο» του Τσέχωφ. Τι είναι για εσάς αυτός ρόλος;
Είναι μιά νέα κοπέλα που ονειρεύεται να γίνει ηθοποιός. Έχει την "τύχη" να είναι γειτόνισσα με τον Τρέπλιεφ και την οικογένειά του που την εισάγουν στον κόσμο της τέχνης. Γνωρίζει και έναν διάσημο συγγραφέα και τον ερωτεύεται. Αλλά μπαίνει τόσο ολόκληρη και απροστάτευτη στο μπερδεμένο αυτό σύμπαν που καταστρέφεται.

Υπάρχουν κάποια στοιχεία της Νίνας με τα οποία ταυτίζεστε;
Φυσικά οπως και σε όλους τους ρόλους που υποδύομαι. Με την αγάπη και τον ενθουσιασμό της για το θέατρο. Με τον θαυμασμό και την ταύτιση που μπορεί να νιώσει μ'έναν καλλιτέχνη και με την απόλυτοτητά της που την κάνει άκρως ρομαντική.

Στο έργο οι ήρωες καταφέρνουν, τελικά, να βρουν τη λύτρωση; 
Δεν νομιζω.. Όλοι το θέλουν πολύ, όλοι παλεύουν γι αυτό, όλοι αποτυγχάνουν. Όπως και στη ζωή. Ακόμα και η Νίνα, που καταφέρνει να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της μιζέριας, επιβιώνει, αλλά αποτυγχάνει.

Έχετε μεγαλώσει στο εξωτερικό. Είχατε πάντα στο μυαλό σας να επιστρέψετε στην Ελλάδα ή έτυχε;
Κάποια στιγμή ένιωσα την ανάγκη να ανακαλύψω την πατρίδα μου. Έκανα μια πρωτη απόπειρα άλλα δεν μου άρεσε και έφυγα μέτα από λίγο. Αργοτερα επέστρεψα για μια δουλειά και έμεινα.

Ποιες δυσκολίες συναντήσατε όταν ήρθατε εδώ;
Ένιωσα ένα μικρό πολιτιστικό σοκ. Με δυσκόλευε ο χαοτικός χαρακτήρας που έχει η Αθήνα, τα κορναρίσματα, οι βρισιές στο δρόμο, η αγένεια... τα έπαιρνα όλα πολύ προσωπικά γιατί δεν τα είχα συνηθίσει. Τώρα τα ονομάζω δημιουργική ασάφεια, ανυπομονησία, αυθορμητισμό, ταμπεραμέντο. Είμαι κι εγώ μέρος του χάους...

Η υποκριτική πώς προέκυψε;
Πάντα το ήθελα μέσα μου άλλα δεν τολμούσα να το ζητήσω από τους γονείς μου. Έτσι πήγαινα σε διάφορα σεμινάρια. Μιά φίλη που ζούσε και στην Γαλλία μου πρότεινε να παίξω σε μια παράστασή της στην Αθήνα, στο Θέατρο Αμόρε, και τότε ξεκίνησαν όλα. Αποφάσισα να πάω σε δραματική σχολή, κλπ κλπ...

Τι είναι για εσάς το θέατρο; Τι έχετε θυσιάσει γιαυτό;
Αυτή η ερώτηση είναι δύσκολο να απαντηθεί. Και ο Τσέχωφ θέτει αυτό το ερώτημα στον "Γλάρο". Είναι σίγουρα ένας τρόπος ζωής που δεν συμβαδίζει με τον τρόπο ζωής του υπόλοιπου κόσμου. Έχω χάσει πολλές στιγμές αληθινή λες ζωής, γιορτές, οικογενειακές συνευρέσεις, γάμους, κηδείες, ταξίδια, λόγω της δουλειάς μου. Έχω όμως κερδίσει και έναν εσωτερικό πλούτο, που δεν θα τον αντάλλασσα με τίποτε. Το θέατρο είναι ένα τάμα και ένα φευγαλέο παιχνίδι ταυτόχρονα.

Τι σας δυσκολεύει πιο πολύ στη δουλειά σας;
Ο φθόνος και η κακεντρέχεια.

Είναι δύσκολο για έναν καλλιτέχνη να έχει διάρκεια στο χρόνο;
Δεν ξέρω. Μάλλον θέλει κάποιες δύσκολες ποιότητες, όπως αποφασιστικότητα για σκληρή δουλειά, πίστη στον εαυτό σου, γερό στομάχι και τύχη, δηλαδή να προκύπτουν όμορφες καλλιτεχνικές συναντήσεις.

Ποια είναι για εσάς η απόλυτη ευτυχία;
Όταν νιώθω ότι η ζωή μου ρέει αβίαστα και αρμονικά και είμαι ερωτευμένη και δημιουργική.

Ποιο είναι το πιο μεγάλο όνειρό σας που έχετε πραγματοποιήσει;
Να γίνω ηθοποιός!

Τι σας έχει διδάξει ο έρωτας στη ζωή σας;
Σχεδόν τα πάντα! Ο "άλλος" είναι ο ζωντανός μας καθρέφτης.

Όταν ο σύζυγός σας, ο κ. Χουβαρδάς, σκηνοθετεί μια παράσταση, στην οποία συμμετέχετε, σας αγχώνει αυτό; 
Όχι πια. Νιώθω πάντα πολύ δημιουργικά.

Από όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, τι σας απογοητεύει περισσότερο;
Πολλά! Δεν βλέπω βελτίωση και προοπτική και με στενοχωρεί πολύ. Όμως, από την άλλη, όλα χρειάζονται χρόνο και καλή πίστη.

INFO:
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Από : 15/11
Σάβ.: 5 μ.μ., Κυρ. 7 μ.μ., Τετ.-Παρ. 8.30 μ.μ., Σάβ. 9 μ.μ.
Ερμηνεύουν: Κ. Καραμπέτη, Ν. Κουρής, Ακ. Καραζήσης, Ν. Χατζόπουλος, Δ. Ήμελλος, Άλκ. Πουλοπούλου, Δ. Παπανικολάου, Άν. Καλαϊτζίδου, Δ. Μπίτος, Σ. Κεκέ. Σκην.: Εύα Μανιδάκη. Κοστ.: Ιωάν. Τσάμη. Μουσ.: Δ. Γρίβας. Φωτ.: Λ. Παυλόπουλος 

Πηγή: http://www.parapolitika.gr/article/alkistis-poulopoulou-to-theatro-ine-ena-tama-gia-mena