Ένας Γλάρος στον Πειραιά

 

Η Μελίνα σήμερα κατεβαίνει στον Πειραιά και πεταει με τα φτερά του Γλάρου.

Πρωτοείδα τον "Γλαρο" του Άντον Τσέχοφ, πολύ μικρή. Ήμουν δεν ήμουν 14. Έκανα μέρες και μέρες να βγάλω απ' το μυαλό μου τη Νίνα, τον Τρέπλιεφ, την Αρκάντινα. Και τελικά μπορεί και να μην τους έβγαλα ποτέ..Μπήκαν στη ζωή μου μαζί με τον συγγραφέα τους κι άφησαν το στίγμα τους ανεξίτηλο. Τον Γλάρο τον είδα ξανά και ξανά. Δεν τον βαρέθηκα ποτέ. Κάθε φορά ανακάλυπτα και κάτι καινούργιο. Κυρίως στις σιωπές. 

Σήμερα ένας καινούργιος Γλάρος ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά. Με τη σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Χουβαρδά, με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, τον Νίκο Κουρή, την Άλκηστη Παυλοπούλου, τον Νίκο Χατζόπουλο,  τον Ακύλλα Καραζήση. Εννοείται πως εκεί θα με βρεις απόψε. Να ξαναβουτάω στις εσωτερικές ζωές των ηρώων που αγαπώ, στις ψευδαισθήσεις τους, στους ανεκπλήρωτους έρωτες τους, αλλά και στους συμβολισμούς, τις αλληγορίες και τις αναζητήσεις του πολυαγαπημένου μου συγγραφέα, του Τσέχοφ.

 

 

Δεν κατεβαίνω συχνά στον Πειραιά. Κι η αλήθεια είναι πως πάντα ψάχνω να βρω αφορμές για να τον περπατήσω, να τον χαζέψω και να τον ζήσω  όπως εγώ θέλω. Στο λόφο του Προφήτη Ηλία, στην Πειραική, αλλά και στο Λιμάνι.

Σήμερα θα είμαι εκεί πολύ πιο νωρίς από την παράσταση. Ξέρω πως σε απόσταση αναπνοής από το θέατρο είναι το κομψό "Darling". Ένα καφέ εστιατόριο μπαρ που όσοι φίλοι το επισκέφτηκαν μόνο παινέματα και καλά λόγια μου είπαν. Στον πεζόδρομο της οδου Δραγάτση είναι το Darling και λέω να... εγκατασταθώ σ' αυτό από το απόγευμα, να χαλαρώσω με τις μουσικές του και να γευτώ ένα από τα καινούργια cocktails του, πριν τον Γλάρο. Ή μήπως μια βότκα με βάλει καλύτερα στο... κλίμα της παράστασης; Θα δείξει. 

 

Στο θέατρο θα είμαι αρκετά πριν το πρώτο κουδούνι. Μ' αρέσει να περιμένω ν' αρχίσει η παράσταση. Να παρατηρώ μικρές λεπτομέρειες  και να προσπαθώ να μαντέψω μέσα απ' αυτές,πριν ανοίξει η αυλαία, τη "γραμμή" και  το ύφος της παράστασης. Αυτό θα κάνω και σήμερα. Πίστεψε με, έχει πάντα ενδιαφέρον η... παρατήρηση!