Το θέατρο που αγαπήσαμε - ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Το θέατρο που αγαπήσαμε

Πώς το Δημοτικό Θέατρο του μεγάλου λιμανιού μεταμορφώθηκε σε δραστήριο και ζωντανό πόλο καλλιτεχνικής δημιουργίας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  15/04/2018 05:45

Το θέατρο που αγαπήσαμε

 

Με θεατές που αγγίζουν ή και ξεπερνούν τις εκατό χιλιάδες (σε όλες τις παραστάσεις και παραγωγές, εντός και εκτός), το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά κλείνει την πρώτη τριετία της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Νίκου Διαμαντή (η σύμβασή του ανανεώνεται κάθε χρόνο). Ενδιαφέρουσες και επιτυχημένες παραστάσεις, παράλληλες εκδηλώσεις, συνεργασίες με το λιμάνι και τις γειτονικές συνοικίες, και όλα αυτά πάντα σε διαρκή επαφή με τους νέους, έχουν προσδώσει στο Δημοτικό του Πειραιά μια ξεχωριστή ταυτότητα. Το θέατρο είναι ζωντανό, ανοιχτό, έχει καλλιτεχνικό στίγμα και έχει γίνει σημείο αναφοράς.


Από τον Μάρτιο του 2015 που ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής είναι στο τιμόνι, αναπτύσσονται συστηματικά δραστηριότητες προς τρεις κατευθύνσεις: την καλλιτεχνική, την κοινωνική και την εκπαιδευτική. Ιδίως σε αυτή την τελευταία δίνεται ξεχωριστή σημασία. Εντυπωσιακή είναι η συμμετοχή σχολείων της ευρύτερης περιοχής στα προγράμματα του ΔΘΠ - διαμορφώνοντας έτσι τους θεατές του μέλλοντος.


Αυτή η πρώτη τριετία κλείνει με τον «Ηλίθιο» του Ντοστογέφσκι. Ως τώρα το ΔΘΠ μετρά πολλές θεατρικές προτάσεις - από τον «Φάουστ» του Γκαίτε της Κατερίνας Ευαγγελάτου και τον «Γλάρο» του Τσέχοφ από τον Γιάννη Χουβαρδά, που αποτέλεσαν τις δύο μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες της Κεντρικής Σκηνής, ως την «Προδοσία» τουΠίντερ από τον Γιάννη Μόσχο, στο Φουαγέ.
 

Νίκος Διαμαντής, καλλιτεχνικός διευθυντής

Οι νέες γενιές θεατών και το υψηλό όραμα


«Υπάρχει ένας ενθουσιασμός στον κόσμο, αλλά εγώ θα ήθελα να συστήσω υπομονή. Ενα θέατρο δεν αποδεικνύει τη δυναμική του, παρά τα όσα έχει επιτύχει, μέσα στο χρονικό διάστημα μιας τριετίας. Θα ήθελα να εδραιωθεί το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ως ένας πολιτιστικός οργανισμός ανάμεσα σε ένα τοπικό και ένα υπερτοπικό όραμα. Ωστε να διεισδύσει βαθιά, όχι μόνο στο κέντρο του Πειραιά αλλά και ως τις δύσκολες συνοικίες, όπως το Πέραμα, για παράδειγμα. Με στόχο να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα σοβαρό, αξιόπιστο σε υπερτοπικό επίπεδο. 
Χρειάζεται υπομονή, εκπαίδευση και κοινωνικό πρόσημο. Για να δημιουργήσει γενιές θεατών, να γίνει ένα θέατρο ουμανιστικό που να αφορά όλους και να έχει υψηλό όραμα. Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά είναι ένας οργανισμός που δημιουργεί παραστάσεις. Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα είναι ο λόγος ύπαρξής του.

Το οικονομικό είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα. Δεν είχε συνηθίσει αυτό το θέατρο, ηλικίας 120 ετών, να δημιουργεί παραστάσεις. Η αλλαγή του είναι ριζική. Υπάρχει μια τεράστια αυξητική τάση, και ποιοτική σε βάθος. Βλέπω ανθρώπους που δεν έρχονταν στο θέατρο να έρχονται συστηματικά, να ρωτάνε και να περιμένουν τις επόμενες παραγωγές μας. Γίνεται μια ζύμωση. 

Κλειδί στη χάραξη πορείας είναι οι σκηνοθέτες. Προσεγγίζω την καλλιτεχνική φυσιογνωμία του θεάτρου μέσα από τους σκηνοθέτες. Στη συνέχεια μας ενδιαφέρει η δυναμική της ομάδας. Συνολικά δουλεύουμε 15 άτομα. Ολες οι αποφάσεις μας βγαίνουν στη Διαύγεια. Είμαστε λίγοι αλλά λειτουργούμε ομαδικά». 

Η τελευταία μεγάλη πρεμιέρα της σεζόν 2017-2018, ο «Ο ηλίθιος» του Φιόντορ Ντοστογέφσκι, μόλις ξεκίνησε στην Κεντρική Σκηνή και η είναι η πρώτη σκηνοθεσία του Νίκου Διαμαντή – η οποία άλλωστε είναι και αμισθί. Για αυτή του την επιλογή λέει: 

«Επέλεξα μια βαθιά παραβολή πάνω στον άνθρωπο. Ο Ντοστογέφσκι είναι ένας από τους μεγαλύτερους δραματουργούς και αυτό το έργο είναι μία από τις μεγαλύτερες αφηγήσεις για τον τρόπο που μπορούμε να ζήσουμε τη ζωή μας στη γη. Ενα έργο που μιλά για την προσπάθεια του ανθρώπου να αντιμετωπίσει το όποιο σύμπαν, ένθεο ή άθεο. Πρόκειται για ένα από τα μεγάλα αφηγήματα που αναφέρεται στις επιλογές μας ανάμεσα στο καλό και το κακό. Οχι μόνον για τον ίδιο τον “Ηλίθιο” αλλά και για τα πρόσωπα των άλλων ανθρώπων που αντανακλώνται πάνω του και τον θρυμματίζουν. Θέλουμε με την παράσταση αυτή να ισορροπήσουμε μια ποιητική, παραδειγματική θα έλεγα, γλώσσα για το πώς μπορούμε να μιλήσουμε για τον πρίγκιπα Μίσκιν».

 

Γιάννης Μώραλης, δήμαρχος Πειραιά

«Εμβληματικό θέατρο, ανοιχτό σε όλους»

«Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, ένα σπουδαίο αρχιτεκτονικό μνημείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, το κορυφαίο σωζόμενο ελληνικό θεατρικό κτίριο του 19ου αιώνα, αποτελεί κέντρο και σημείο αναφοράς της πόλης. Εχει ήδη συμπληρώσει 120 χρόνια λειτουργίας και συνεχίζει να αναπτύσσεται, με ακόμη μεγαλύτερη δυναμική, αποτελώντας σήμερα σημείο αναφοράς.

Τα πολύ υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικά δρώμενα του δίνουν έναν ρόλο πρωταγωνιστικό σε τοπικό, εθνικό, αλλά και διεθνές επίπεδο. Το κοινό, από την πρώτη στιγμή της επαναλειτουργίας του, μετά την ανακαίνισή του, το αγκάλιασε και το έκανε κομμάτι της καθημερινής ζωής του.

Αυτός ήταν άλλωστε και ο στόχος μας, να δημιουργήσουμε ένα θέατρο ανοιχτό σε όλους και πρόθεσή μας είναι να το στηρίξουμε με κάθε τρόπο να συνεχίσει αυτό το ωραίο του ταξίδι, γιατί στις σημερινές δύσκολες συνθήκες το θέατρο μορφώνει, ψυχαγωγεί, καλλιεργεί και εξυψώνει τους ανθρώπους. Οπως είπε ο Μπρεχτ, το θέατρο δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, αλλά μπορεί να αλλάξει τους θεατές. Αυτοί, αν θέλουν, μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο».

Η δραστηριότητα του ΔΘΠ

ΕΣΠΑ - υλοποίηση 2ου ΕΣΠΑ 
Εκπαιδευτικά προγράμματα σε συνεργασία με τα Ιδρύματα Νιάρχος (Αλληλεγγύη) και Λάτση (Τρίτο Κουδούνι).
Συνεργασίες με καλλιτεχνικούς φορείς, κρατικούς και μη: Εθνικό Θέατρο, Λυρική Σκηνή, Φεστιβάλ Αθηνών, Γαλλικό Ινστιτούτο, ΕΡΤ (με συναυλίες), αλλά και με τοπικούς φορείς και δομές. 
Φεστιβάλ Νεανικής Δημιουργίας: Restart για μαθητές και inport για φοιτητές. 
Ανοιχτές Πόρτες στη νεανική δημιουργία σε συνεργασία με το ΥΠΠΟ και το Μέγαρο. 
Συναντήσεις-συζητήσεις με έλληνες δημιουργούς με τον τίτλο «Η ζωή μου όλη».
Εκθέσεις - εικαστικά, όπως των Χρυσόπουλου, Μποκόρου, για το Προσφυγικό κ.ά.
Ποίηση και νέοι ποιητές στην πόλη: 3 κύκλοι ποίησης στους δρόμους και στις οδικές συγκοινωνίες του Πειραιά. 
Συναυλίες: από την Ελένη Καραΐνδρου ως τους Τακίμ.
Χορός: από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου ως τη Λυρική. 
Πάμε Πειραιά – Πάμε Δημοτικό: σύνδεση με την τοπική κοινωνία.
Συνεργασία με τον ΟΛΠ για την ελληνική κρουαζιέρα. 
Αφιερώματα σε Πειραιώτες, όπως στον Διονύση Χαριτόπουλο κ.ά.
Συνεργασία με σχολεία με άτομα με ειδικές ανάγκες του Πειραιά, το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών και τις γυναίκες στο Σχιστό, ποίηση στα σπίτια της Νίκαιας, τις ομάδες επαγγελματιών, ψαράδες, ρακοσυλλέκτες κ.λπ. 
«Ατλας»: δράσεις εμπόρων του Πειραιά μέσα στις βιτρίνες. 
Συναυλίες, μπαλέτα, εξωτερικές δράσεις – από τη Τρούμπα ως την Πειραϊκή.

 

Πρόβες, παραστάσεις και θεατές


1η σεζόν: Από τον Μάρτιο του 2015 και 2015-2016
Κεντρική Σκηνή: 8 παραγωγές
Φουαγέ: 3 παραγωγές 
Συνεργασία με ΚΟΑ - Λυρική - Εκθέσεις - Δράση στα κρουαζιερόπλοια στις προβλήτες του ΟΛΠ - εγκατάσταση στους Δελφούς
Σύνολο θεατών: 45.000

2η σεζόν: 2016-2017 
Κεντρική σκηνή: 12 παραγωγές
Φουαγέ: 3 παραγωγές
Κύκλοι: Γεφυρώνοντας τις διαφορετικότητες - Προσφυγικά - Συνεργασία με Καμεράτα και Φεστιβάλ Φιλίππων
Σύνολο θεατών: 100.000

3η σεζόν: 2017-2018 
Κεντρική σκηνή: 5 παραγωγές 2 για παιδιά σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη
Φουαγέ: 3 παραγωγές – στον κύκλο Women Selfies και αφήγηση παραμυθιών τις Κυριακές.
Σύνολο θεατών: 90.000 (ως το Πάσχα).
*** ΕΣΠΑ: 3ετές πρόγραµµα µε έναρξη τον Μάρτιο του 2017. Ως αυτή τη στιγµή 5.000 µαθητές και ενήλικοι πήραν µέρος στις Ανοιχτές Πρόβες – οι πρόβες θα συνεχιστούν ως τον Ιούνιο για την τρέχουσα σεζόν.

Τα οικονομικά του ΔΠΘ

(σε ετήσια βάση) 
500.000 ευρώ 

από τον Δήμο Πειραιά
300.000 ευρώ 

από την Περιφέρεια
100.000 ευρώ 

από το υπουργείο Πολιτισμού 
300.000 ευρώ 

από τα έσοδά του
= 1.200.000 ευρώ

  • diamntis3
  • moralis

FOLLOW US

Youtube Instagram
Gravity custom web