Επεισόδιο 9
«Φαύστα»
Τεχνική πρόβα
Δημοσίευση video: 27/05/2020 10:00
Ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Κοέν κατευθύνει τους ηθοποιούς Μιχαηλία Μουσάκου, Δανάη Μπερή, Λευτέρη Παπακώστα, Κατερίνα Παρισσινού, Γιώργο Πασσάκο και Κωνσταντίνο Πασσά στο “στήσιμο” κάποιων σκηνών του έργου Φαύστα του Μποστ, με την αρωγή της θεατρολόγου Κατερίνας Κώτσου, σε ρόλο υποβολέα. Επίσης, με τη φωτίστρια Άννα Σμπώκου, “σταμπιλάρουν” κάποιες θέσεις των ηθοποιών και των αντικειμένων, προκειμένου να είναι καθορισμένες όταν θα κάνουν τους φωτισμούς.
Στη συνέχεια, υπό την καθοδήγηση του Αρκάδιου Ρακόπουλου, βοηθού του μουσικού της παράστασης, Νίκου Βασιλείου, παρακολουθούμε πώς γίνεται η μουσική διδασκαλία ενός έργου που περιλαμβάνει τραγούδια. Τέλος, η πρόβα τελειώνει με τη συνέχεια του “στησίματος” του έργου!
Σκηνοθεσία – Καλλιτεχνική Διεύθυνση Φεστιβάλ : Κωνσταντίνος Κυριακού
Παρουσίαση – Συγγραφή σεναρίου : Κατερίνα Μπιλάλη
Τηλεσκηνοθεσία – Μοντάζ – Κάμερα : Νικόλαος Μπίκας
Οργάνωση παραγωγής – Κάμερα : Παναγιώτης Τουρκίστας
Ηχοληψία : Σωτήρης Γεωργαντάς
Μας ενδιαφέρουν οι εντυπώσεις σας
Μπορείτε, χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα, να μας μεταφέρετε τις εντυπώσεις σας από το παραπάνω video.
Απαντήσεις σε ερωτήματα επισκεπτών
-κ. Βασιλείου και κ. Ρακόπουλε επιλέγονται ηθοποιοί με εξειδικευμένες σπουδές για την παρουσίαση των μουσικών κομματιών μιας θεατρικής παράστασης ή μπορεί να γίνει μια σωστή ορθόφωνη παρουσίαση και χωρίς την ειδική αυτή εκπαίδευση;
-Αναλόγως τις περιπτώσεις.
Με δεδομένο οτι σήμερα ολοι σχεδόν οι ηθοποιοί εχουν μια στοιχειώδη φωνητικη παιδεία και μια λιγότερο η περισσότερο καλλιεργημένη μουσικότητα (ποιότητες που ουτως η αλλιως ειναι αναγκαίες στο θεατρο), σιγουρα μπορείς να αντιμετωπίσεις τις απαιτήσεις αυτο που θα ονομαζαμε θεατρικο τραγουδι σε επιπεδο ''στάνταρντ ρεπερτορίου''.
Υπάρχουν ομως αρκετές διακλαδώσεις αυτου, που ενδεχομένως να απαιτούν περαιτέρω εξειδίκευση σε ειδη μουσικου θεάτρου που χρησιμοποιούν πιο περίτεχνες μουσικές γλώσσες, με υψηλότερο απ τα συνηθισμένα βαθμό δυσκολίας. Αντίστοιχα, χρειάζεσαι πχ πιο εξειδικευμένους φωνητικα καλλιτέχνες για ενα κλασσικο η συγχρονο μιούζικαλ, μια αρχαία τραγωδία σε μουσική Χρήστου ή Ξενάκη, ενα κωμειδύλλιο με τραγούδια, μια οπερέττα, ή ενα αβαντ γκαρντ μετα-θέατρο που ενδεχομένως να ζητα φωνητικους αυτοσχεδιασμούς, λαρρυγγισμους κτλ.
Το καλύτερο ειναι να γίνεται πάντοτε μια ρεαλιστικη αντιμετώπιση του ζητήματος σε σχέση με τις δυνατότητες του καθε καλλιτέχνη για να μην ερχεται κανείς σε δυσκολη θέση.
Η τραγουδιστικότητα στο θέατρο,τουλάχιστον για μένα ειναι ενα ιδιαίτερα λεπτό θέμα ουτως η αλλως.Δεν θα εβαζα στεγανά ευκολα σ αυτο ,καθώς το ενστικτο και οι ευαισθησίες του καθε καλλιτέχνη,μαζι με δουλειά πάντα, πολλές φορές ειναι πιο πολυτιμος σύμμαχος απ την ακαδημαική εξειδίκευση,ωστόσο αν μια εξειδίκευση υπάρχει, κι αυτη με τη σειρά της σίγουρα δινει στον καλλιτέχνη μια επίγνωση ορίων και μια τεχνικη σιγουριά που του δίνουν ενα πρόκριμα σε σχεση με λιγότερο αρτια εκπαιδευμένους του συναδέλφους.