Ανταπόκριση εκπληκτικής παράστασης: Θείος Βάνιας

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Θεατρικές Παραστάσεις

Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 03 Δεκεμβρίου 2018 01:05

 

Πώς μπορείς να ζήσεις χωρίς ελπίδα;
   Στο σπίτι στην εξοχή οι ρυθμοί είναι μάλλον ράθυμοι, τουλάχιστον σε σχέση με εκείνους της πόλης. Το τεράστιο οίκημα με τα είκοσι δύο δωμάτια, τα κτήματα… Εκεί πάλι οι βιορυθμοί δεν υπολείπονται καθόλου αυτών της πόλης. Η οικογένεια δουλεύει νυχθημερόν για να τα φέρει βόλτα όλα αυτά. Με αιχμή του δόρατος το θείο Βάνια, ο οποίος μοχθεί για να έχει έσοδα η οικογενειακή μπίζνα, η ζωή περνάει άχρωμα, άοσμα και άγευστα, προκαλώντας ρήγματα στις ανθρώπινες ψυχές που βρίσκονται εκεί. Κάποια στιγμή, ο σύζυγος της αδελφής του Βάνια, η οποία έχει φύγει από τη ζωή και ο οποίος έχει ξαναπαντρευτεί μία πολύ νεότερη γυναίκα, αποφασίζει να επιστρέψει στην εξοχή. Η σύζυγος αποτελεί απωθημένο του Βάνια, ενώ η κόρη του γαμπρού του έχει σταμπάρει το φίλο της οικογένειας, ένα γιατρό, που περνά χρόνο με το θείο της και που θα ήθελε πολύ να μην του είναι αδιάφορη.

 

   Το κείμενο του Αντόν Τσέχωφ παρουσιάστηκε στο θέατρο για πρώτη φορά το 1899, σε σκηνοθεσία Κονσταντίν Στανισλάφσκι, με τον ίδιο το Στανισλάφσκι μάλιστα να παίζει το ρόλο του γιατρού. Εκατόν δεκαεννέα χρόνια μετά είμαστε μάρτυρες μίας μοναδικής παράστασης σε έναν υπέροχο χώρο. Αυτόν του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Ο Γιώργος Κιμούλης έχει αναλάβει τη μετάφραση, σκηνοθετεί και υποδύεται το Βάνια. Δίπλα του επτά ακόμα ηθοποιοί, οι οποίοι το δικαιώνουν καθόλη τη διάρκεια του έργου. Στο ρόλο του γιατρού Αστρώβ λάμπει ο Τάσος Νούσιας! Έξοχη ερμηνεία, με πολυποίκιλες εντάσεις και παρουσία που ξεχώρισε. Ακόμα και οι αλλαγές στη χροιά της φωνής ήταν υποδειγματικές. Η Στέλλα Καζάζη στο ρόλο της Ελένα είναι εκπληκτική! Πέρα από το εξαίσια σικάτο της εμφάνισης, η σπουδαία ηθοποιός ενσαρκώνει το φωτεινό αντικείμενο του πόθου του Βάνια με πάθος και δύναμη. Η Χαρά Μάτα Γιαννάτου είναι μία απίθανη Σόνια! Πειστικότατη στο ρόλο, εντυπωσιακή στις έντονες σκηνές και σχεδόν ονειρική στον επίλογο.
   Γλυκύτατος ο Γιώργο Ψυχογιός στο ρόλο του Σερεμπριάκωφ, μοιάζει να είναι η ιδανική επιλογή για το ρόλο. Ευρηματικότατος Τελέγκιν ο Κώστας Κοράκης, αποτέλεσε μία πολύ παρουσία, ενώ μόνο καλά λόγια θα μπορούσα να πω για τις κυρίες Χριστίνα Κουτσουδάκη και Μαίρη Νάνου, οι οποίες στάθηκαν με άνεση και μαεστρία στο ύψος των περιστάσεων. Να τονίσω κάτι εδώ. Θεωρώ πως, πέρα από τάλαντο των ηθοποιών της παράστασης, πέρα από τη σκληρή δουλειά που έχουν ρίξει και την ευφυία τους, ως προς τη αντίληψή τους για την απόδοση, υπάρχει εδώ ένας κοινό παρονομαστής και ακούει στο όνομα Γιώργος Κιμούλης. Δεν είναι δυνατό να είσαι ηθοποιός (μεγάλος ή μικρός, παλιά καραβάνα ή νεούδι, δεν έχει καμία σημασία) και να μην υποκινείσαι να υπερβάλεις εαυτόν όταν παίζεις με τον Κιμούλη. Μάλλον φαντάζει αυτονόητο… Έχω δει αυτό το μέγιστο θεατράνθρωπο σε πέντε παραστάσεις τα τελευταία έξι χρόνια και δεν θα σταματήσω να το γράφω. Δεν είναι δυνατό να αποτυπωθεί στο χαρτί (στην οθόνη σας εν προκειμένω) ο τρόπος που παίζει! Πρέπει, απλά, να πάτε στο θέατρο να το δείτε αυτό το πράγμα.

 

   Σε μία ύψιστη δραματουργία είναι φυσικό να υπάρχουν και πολλές κωμικές σκηνές και στιγμές. Είναι ο τρόπος που σκεφτόταν ο Τσέχωφ, είναι ο τρόπος και ο δρόμος εξέλιξης ενός ανθρωπίνου δράματος στη ζωή. Και το θέατρο λειτουργεί σαν χρησιδάνειο σε αυτή την περίπτωση. Πολλές φορές γέλασε το κοινό, άλλες τόσες συγκινήθηκε και αρκετές αναρωτήθηκε. Τελικά υπάρχει κάθαρση; Είναι αυτή που περιμέναμε; Είναι το μήνυμα που αποζητούσαμε; Ίσως πάλι… Ίσως όχι. Το κλείσιμο της παράστασης μπορεί και να δημιουργεί την εικόνα ότι η μάχη χάθηκε, πόλεμος όμως πάει να κερδηθεί. Προσωπικά, βλέποντας το τελείωμα, ένιωσα υπέροχα δυστυχής. Από τη μία το έργο και τα νοήματά του, από την άλλη οι ερμηνείες. Ο Κιμούλης, εκτός του ότι ήταν καταιγιστικός επί σκηνής, ήταν απίστευτος και στο μπιζάρισμα! Οι γκριμάτσες και η διάθεση να «πειράξει» την παρουσίαση δείχνουν ένα θεσπέσιο πειραχτήρι, που λειτουργεί ιδανικά στο φυσικό του χώρο, το θέατρο.

 

   Από τις καλύτερες παραστάσεις των τελευταίων ετών, το έργο στηρίζεται σε υπερθετικό βαθμό από τα εκπληκτικά σκηνικά, που έχει επιμεληθεί η Χριστίνα Κωστέα και τους φωτισμούς της Στέλλας Κάλτσου. Το σκηνικό είναι ιδεώδες, με το «έξω μέρος» του σπιτιού να δεσπόζει στην πρώτη πράξη και στη συνέχεια να χαζεύουμε πραγματικά το «εσωτερικό» της οικείας, ενώ οι φωτισμοί δημιουργούν ένα θαυμαστό αισθητικό αποτέλεσμα. Πρώτης τάξεως δουλειά τα κοστούμια της Σοφίας Νικολαϊδη, με τα μεγαλοπρεπή γιλέκα των κυρίων και το κόκκινο φόρεμα της κυρίας Καζάζη να κερδίζουν τις εντυπώσεις. Ο Γιώργος Κιμούλης δεν θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει με τις επιλογές του, τις δουλειές του, το άχθος και τον κάματο, προκειμένου να βγει το καλύτερο και την αγάπη που δείχνει για την τέχνη του.

Κώστας Κούλης

 

Μετάφραση – σκηνοθεσία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Σκηνικά: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΩΣΤΕΑ
Κοστούμια: ΣΟΦΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
Φωτισμοί: ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΛΤΣΟΥ

 

 

Παίζουν

ΒΑΝΙΑΣ: Γιώργος Κιμούλης
ΑΣΤΡΩΒ: Τάσος Νούσιας
ΕΛΕΝΑ: Στέλλα Καζάζη
ΣΕΡΕΜΠΡΙΑΚΩΦ: Γιώργος Ψυχογιός
ΜΑΡΙΝΑ: Χριστίνα Κουτσουδάκη
ΣΟΝΙΑ: Χαρά Μάτα Γιαννάτου
ΜΑΡΙΑ: Μαίρη Νάνου

ΤΕΛΕΓΚΙΝ: Κώστας Κοράκης

 

ΗΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Τετάρτη, Πέμπτη & Παρασκευή 20:30
Σάββατο 18:00 και 21:00
Κυριακή 19:00

 

 

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Διακεκριμένη: 30 € | Α’ Ζώνη: 25 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 20 € | B’ Ζώνη: 20 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 15 € | Γ’ Ζώνη: 15 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 10 €

Προπώληση εισιτηρίων: ταμείο Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά : 210 4143 310,
www.viva.gr, 2109213310

Ώρες Ταμείου Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά:
Δευτέρα: ΑΡΓΕΙ
Τρίτη έως Παρασκευή: 10.00 – 14.00 και 18:00 – 21:00
Σάββατο: 16.00 – 21.00
Κυριακή: 16.00 – 20:00

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Τηλ.: 210 4143 310 | www.dithepi.gr

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη, Πέμπτη & Παρασκευή 20:30
Σάββατο 18:00 και 21:00
Κυριακή 19:00

 

https://www.noizy.gr/cinema-theatre/theatre-reviews/antapokrisi-theios-vanias?fbclid=IwAR1iIeBR8XXh0diNs-D9y5YuCNJ_8ZMvki5okq_Yn43nzo0xUlDimhQr5cE